Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς και ακόμα λειτουργούμε μουδιασμένα, για να μην πω υπολειτουργούμε, οπότε... αποφάσισα να κινηθώ στην αγαπημένη, λατρεμένη μου κατεύθυνση: Πώς να ΜΗΝ κάνεις μάθημα!
Παρέα και ηθικός αυτουργός αυτής της... αποχή από το μάθημα για σήμερα... ο Peter Reynolds με το βιβλίο του "Η τελεία", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΙΣΩΠΟΣ σε μετάφραση της Άννας Παπασταύρου.
Την πρώτη διδακτική ώρα έδειξα στους μαθητές μου το οπισθόφυλλο του βιβλίου και τους ζήτησα να μου πουν τι θεωρούσαν πως απεικονίζεται εκεί πάνω. Ήλιος, λάβα, πέτρα, κομήτης, λουλούδι ήταν κάποιες από τις ιδέες που ακούστηκαν.
Γυρνώντας στο εξώφυλλο -πάντα με τον τίτλο κρυμμένο- ζήτησα να ακούσω περαιτέρω ιδέες και με την αφορμή της διάκρισης της μιας εικόνας από την άλλη, υπενθυμίσαμε τα μέρη του βιβλίου: εξώφυλλο - οπισθόφυλλο - ράχη - φόδρα καθώς και τις πληροφορίες που παίρνουμε από το κάθε μέρος.
Αφού βεβαιώθηκα πως κατείχαν τα παραπάνω, αποκάλυψα τον τίτλο και ζήτησα να μου πουν τι περίμεναν να πραγματεύεται το βιβλίο. "Το τέλος μιας ιστορίας", "Μια ιστορία χωρίς τέλος", "Τα σημεία στίξης", "Ότι κάποια πράγματα πρέπει να τελειώνουν" ήταν κάποιες ιδέες που ακούστηκαν και έτσι...
...περάσαμε στην ανάγνωση του βιβλίου, δείχνοντας παράλληλα τις εικόνες με τις οποίες το έχει στολίσει ο ίδιος ο συγγραφέας.
Αυτό που με ενθουσιάζει και συμβαίνει ΚΑΘΕ φορά ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ φορά που διαβάζω "παραμύθι" στους εκάστοτε μαθητές μου είναι η μεταβολή της διάθεσής τους. Αρχικά υπάρχουν σχόλια και ζωηράδα, ενίοτε και πείραγμα ή ειρωνεία. Πολύ σύντομα οι ομιλίες κοπάζουν, τα βλέμματα στρέφονται στο βιβλίο και τα σχόλια παύουν. Τις περισσότερες φορές υπάρχει χειροκρότημα στο τέλος. Και σήμερα ακολουθήσαμε την... πεπατημένη, γνώριμη και αγαπημένη οδό, όπως ακριβώς περιγράφτηκε. :)
Ομολογώ ότι είχα σκεφτεί μόνο να περάσουμε στο εικαστικό μέρος που συνηθίζω να συνδέω με το εν λόγω βιβλίο. Η έμπνευση της στιγμής ήταν για παιχνίδι ρόλων. Οι μαθητές μου μετατράπηκαν σε κριτική επιτροπή έκδοσης βιβλίου. Τρεις ομάδες έπρεπε να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της έκδοσης και άλλες τρεις ομάδες κατά της έκδοσης του βιβλίου.
"Το βιβλίο είναι μικρό, τελειώνει γρήγορα και απότομα, έχει επαναλήψεις, δεν έχει δράση, είναι για μικρά παιδιά μόνο" ήταν κάποια επιχειρήματα κατά της έκδοσης.
"Όλα τα βιβλία δεν έχουν πάντα έντονη δράση. Τα βιβλία δεν έχουν συγκεκριμένη ηλικία αναγνωστών, καθένας διαβάζει ό,τι θέλει. Το ασαφές τέλος αφήνει περιθώριο για να καταλάβουμε οι ίδιοι το μήνυμα." ήταν κάποια επιχειρήματα υπέρ της έκδοσης.
Το παιχνίδι ρόλων έφερε συζήτηση σχετικά με το μήνυμα του βιβλίου. Αναθεώρησαν την αρχική τους άποψη για την ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνεται. Σημείωσαν πως μια κίνηση αναγνώρισης μπορεί να φέρει την αλλαγή στη διάθεση και την ψυχολογία ενός ανθρώπου και να δώσει τέλος στους φόβους του. Προχώρησαν πως η αλλαγή ενός παιδιού, μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή ενός άλλου. Διατύπωσαν πως "ακόμα κι αν δεν πιστεύεις στον εαυτό σου, πάντα υπάρχει εκεί έξω κάποιος που πιστεύει σε σένα". Και ενώ έπεφτε το χειροκρότημα στην ομάδα που το διατύπωσε, συμπλήρωσα πως "Δεν είναι πάντα απαραίτητο να είναι... εκείεειειει έξω, μπορεί να 'ναι και εδώ μέσα. ;)".
Χτύπησε κουδούνι για διάλειμμα. Και μια και δεν κάναμε μάθημα την πρώτη ώρα, είπα να μην κάνουμε ούτε τη δεύτερη. ;)
Μίλησα στους μαθητές μου για τον πουαντιγισμό. Ήξεραν την τεχνική από τα περσινά εικαστικά. Αχ, αυτές οι ειδικότητες που μπήκαν στην εκπαίδευση και την ομόρφυναν!!! Τους υπενθύμισα τον Βαν Γκογκ. Τους έδειξα κάνα δυο γνωστούς πίνακές του. Και στη συνέχεια τους ζήτησα να ζωγραφίσουν τις δικές τους τελείες, όπως ήθελαν. Κάποιοι υποσχέθηκαν να τις ολοκληρώσουν στο σπίτι. Οι ζωγραφιές, όσων ανταποκρίθηκαν, αναρτήθηκαν στην αίθουσα. Ιδού:
Είμαι περίεργη να δω πώς θα γίνουν οι τελείες τους μετά από τη γνωριμία με το έργο της Γιαγόι Κουσάμα. Αλλά αυτό μένει πρόκληση για τη λήξη της χρονιάς. (Άμα έχεις φίλες Νεράιδες και δη Βιβλιοθήκης... ανανεώνεται και εμπλουτίζεται η φαντασία σου. Είναι αναζωογονητική η παρέα με Νεράιδες, Ξωτικά, Δράκους, Συννεφοζώα και άλλα πλάσματα που τρέφονται με καθημερινότητα και παράγουν έμπνευση και δημιουργία.)
Τέλος, επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, αφήνω εδώ ένα βίντεο με την "Τελεία" στα Αγγλικά (εύκολα είναι, χρησιμοποιείται και για εξάσκηση) για να δούμε τη δυναμική συμβολή των Νέων Τεχνολογιών στη μάθηση και, εν προκειμένω, στη λογοτεχνία.
Πανευτυχής που ΔΕΝ κάναμε μάθημα πάλι σήμερα
η δασκάλα της τάξης
Υ.Γ. Βάλαμε μια τελεία για να ξεκινήσουμε και επέφερε μεγάλη συγκίνηση και χαρά. Φίλοι καλοί κι αγαπημένοι, όπως ο Αλέξης, από το "Βιβλιοπωλείο Πολύγραφος" και η Νεράιδα της Βιβλιοθήκης του 43ου Δ. Σχ. Ηρακλείου, έκαναν αναφορά σ' αυτή μας την τελεία. Είναι τιμή μας. Τους ευχαριστούμε θερμά από καρδιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου