Ο θαλασσοπόρος

 Έχω ένα καράβι, τόσο, με πανιά,
θάλασσες αφήνει, θάλασσες περνά.

Άφωνος στον κίνδυνο και θαλασσομάχος,
ταξιδεύω σχίζοντας πέλαγα μονάχος.

Στου περιβολιού μας τη δεξαμενή,
τα νερά τους σμίγουν πέντε ποταμοί!

 Γύρω περιμένουν στις ακτές οι κάβοι
δίπλα τους ν' αράξει τ' άσπρο μου καράβι.

Στην Iνδία, στο Bόλγα, στο Mισσισσιππή
τρέχει το καράβι μου, πάει αστραπή.

  Το φεγγάρι μέσα απ' το πυκνό πλατάνι
στα ταξίδια του όλα συντροφιά μού κάνει.

Προς τα πολυτρίχια, λίγο παρακεί,
το τιμόνι αν στρίψω, να η Aμερική.

Πίσω απ' του κισσού μας τη χλωρή κουρτίνα,
έγια μόλα, βάζω πλώρη για την Kίνα.

Tο Σουέζ, την Πόλη και τον Παναμά,
ως να με φωνάξει για φαΐ η μαμά.

στ. Ρίτα Μπούμη - Παπά
μουσ. Νότης Μαυρουδής

Ακούγοντας ξανά το μελοποιημένο ποίημα, αποδώστε ζωγραφικά όποια εικόνα σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση. Οι ζωγραφιές θα ψηφιοποιηθούν ώστε να φτιάξουμε ένα δικό μας βιντεοκλίπ. Όταν είναι έτοιμο, θα φιλοξενηθεί σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση. 

 Μέχρι τότε... δείτε, αν θέλετε, την ιστορία του Ερρίκου του θαλασσοπόρου και της χαρτογραφίας