Λίμερικ, μπούρδες με οδηγίες χρήσεως

Ένα κρύο βράδυ του Φεβρουαρίου ο Σωτήρης μού ζήτησε να τον βοηθήσω σε ένα φύλλο εργασίας για τα παιδιά του. Ήθελε να διδάξει διεπιστημονικά τα μοτίβα.
-Τι σου 'ρχεται στο μυαλό όταν ακούς ΜΟΤΙΒΑ και ΡΟΝΤΑΡΙ; με ρώτησε γνωρίζοντας καλά ότι η τελευταία λέξη ήταν το κλειδί της υπόθεσης. Μόνο έτσι θα με έπειθε νυχτιάτικα να του φτιάξω φύλλο εργασίας! :):)
-Ένα πράγμα μόνο μπορώ να σκεφτώ: Λίμερικ!
-Πολύ ωραία! Φτιάξε ένα φύλλο εργασίας εσύ κι εγώ θα αναλάβω τα δύσκολα.
-Μα, δεν έχω φτιάξει ποτέ πριν φύλλο εργασίας!!!
-Έλα, φτιάξε ένα, σε παρακαλώ, έχω πολλή δουλειά και θα με βοηθήσεις απίστευτα.

Τι να 'κανα; Ένα... κουλουράκι το έχουμε. Είπα ένα "Ο Θεός να βάλει το χέρι του", που αργότερα αποτέλεσε και... τίτλο του εγγράφου και ξεκίνησα. Οι οδηγίες απευθύνονταν σε παιδιά Δ' τάξης και ήταν οι εξής:

Θέλετε να γράψουμε ποιήματα; Ελάτε, είναι απλό! Δε χρειάζονται πολλές γνώσεις, ούτε θα βραβευτούμε γι’ αυτά. Μόνο να διασκεδάσουμε με ένα λεκτικό μοτίβο. Ελάτε να φτιάξουμε λίμερικ, δηλαδή μικρά ποιηματάκια με ή χωρίς νόημα.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για το λίμερικ.

Συνήθως αποτελείται από πέντε στίχους. Ομοιοκαταληκτούν ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο.

Ο πρώτος στίχος μάς λέει ποιος είναι ο πρωταγωνιστής της ποιητικής μας ιστορίας, δηλαδή στον πρώτο στίχο δηλώνεται το Υποκείμενο (Ποιος;).

Ο δεύτερος στίχος μάς πληροφορεί για την ιδιότητα του πρωταγωνιστή, δηλαδή αποτελεί το Κατηγόρημα.

Ο τρίτος και τέταρτος στίχος μάς λέει τι έκανε ο πρωταγωνιστής ή τι είπε ο κόσμος γι’ αυτή του την πράξη. Λύνεται, με άλλα λόγια, το κατηγόρημα του δεύτερου στίχου.

Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στο τελικό επίθετο που χαρακτηρίζει τον πρωταγωνιστή.

Δύο παραδείγματα λίμερικ:

Ποιος; Ένα παιδί από την Παλλήνη

Ιδιότητα; τρελαινόταν να παίζει με πλαστελίνη

Τι έκανε; παντού, όπου κι αν πήγαινε

Τι έκανε; για πλαστελίνη μίλαγε

Επίθετο; το ταλαντούχο παιδί απ’ την Παλλήνη

Ποιος; Ζούσε ένας ποντικός στον μεγάλο πύργο

Ιδιότητα; δυο παπούτσια φόραγε κι έναν σκούφο τρύπιο

Τι έκαναν οι άλλοι; οι γάτες τον κορόιδευαν κάθε που τον θωρούσαν

Τι έκαναν οι άλλοι; κουδούνια δυο του φόραγαν όταν τον συναντούσαν

Επίθετο; του καημένου ποντικού που θα ‘θελα για φίλο

Τι λέτε; Δοκιμάζετε κι εσείς; Προσπαθήστε να φτιάξετε λεκτικά μοτίβα (λίμερικ) με τα παρακάτω ζευγάρια λέξεων:

• κάλτσα - πάστα
• Πέρσες - Σπαρτιάτες
• Περικλής - Αθήνα
• Τώρα φτιάξτε ένα λίμερικ με όποιες λέξεις εσείς θέλετε!

-Πάρε και τις λύσεις, μην κολλήσουν και με βρίζεις μετά, είπα στον Σωτήρη.

Ήτανε κάποτε μια πάστα
Που αγαπούσε μία κάλτσα
Το ‘σκαγε απ’ το ψυγείο
Κι έτρεχε στο κομοδίνο
Αυτή η γλυκιά πάστα

Ήρθανε Πέρσες μυριάδες
Μ’ αντικρίσαν τους Σπαρτιάτες
Κι εκεί δα στις Θερμοπύλες
Μείνανε γυναίκες χήρες
Αδίστακτοι Πέρσες βασιλιάδες

Ο Περικλής εκπρόσωπος είν’ του Χρυσού αιώνα
Κι η Αθήνα κόσμημα έχει τον Παρθενώνα
Γνωστός στα πέρατα της γης
Ο ελληνικής καταγωγής
Πανέξυπνος ηγέτης, δοξάζεται ακόμα

Τα παιδιά μου αρχικά αρνήθηκαν να προσπαθήσουν, ώσπου προημερών, τους έδωσα φωτοτυπημένα τα λίμερικ που βρήκα στο blog του Γιάννη Ευθυμιάδη. Αυτό ήταν! Ξεκίνησαν να δημιουργούν και... το απολαμβάνουμε!!! :):):):):) 

Και "τι είναι όλα αυτά τώρα;", απορείτε. Μπούρδες, κυρίες και κύριοι! Μπούρδες που γράφτηκαν 170 χρόνια πριν. Πρώτος που είπε τέτοιες μπούρδες στην Ελλάδα ήταν ο Σεφέρης! Ο, ναι! 

;)