Έχω εξηγηθεί. Και μάλιστα περισσότερες από μία φορές: δε συμπαθώ τις παγκόσμιες ημέρες! Για την ακρίβεια, μου τη δίνουν. Σήμερα όμως είδα την ημέρα του Αθλητισμού λιγάκι διαφορετικά.
Μετά από πολλές αναβολές, λόγω καιρικών και κτιριακών συνθηκών, και παρ' όλη την πρωινή βροχή, η οποία λες και συνέβη, απλά, για να γελάσει μαζί μας το σύμπαν, οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις με αφορμή τις επισκέψεις επαγγελματιών αθλητών στο σχολείο ολοκληρώθηκαν με επιτυχία.
Αρχικά στην τάξη μας εισήλθε... ένας προπονητής ποδηλασίας και μάλιστα με το ποδήλατό του! "Χίλιοι καλοί χωράνε", που λένε...; Αυτό! Ο κύριος Βαρβεράκης, όχι μόνο, λοιπόν, μας έδωσε πληροφορίες για την κατασκευή του ποδηλάτου, αλλά μας μίλησε για το άθλημα της ποδηλασίας και μας πρόβαλε και μερικά υπέροχα βίντεο που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον για το άθλημα.
Και ενώ ο προπονητής αποχώρησε από την τάξη μας για να επισκεφτεί και τις διπλανές αίθουσες (είπαμε, η βροχή...) εμείς είχαμε χρόνο να ακούσουμε για ένα άλλο ποδήλατο...
Και από 'κεί... εύκολα οδηγηθήκαμε στην ανάλυση ποιήματος (τα γνωστά... δασκαλίστικα, όταν "δεν κάνουμε μάθημα") και στα εικαστικά με μια δόση λογοτεχνίας: "Ζωγραφίστε τώρα ένα ποδήλατο που θα σας οδηγήσει στο δικό σας όνειρο"... "Και γράψτε και δυο λόγια για το όνειρο αυτό.."...
Επιτρέψτε μου τις φωτογραφίες από δύο έργα που ξεχώρισα ως τώρα:
Όταν πια το κουδούνι μάς ξανακάλεσε στην αυλή, ο κύριος Δεσκουλίδης, προπονητής πάλης, μας μίλησε για το δικό του άθλημα και μας ξεσήκωσε με λαβές και τεχνικές κεντρίζοντας ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον μας.
Τη μέρα σήμερα έκλεισαν... οι ψηλοί του Ο.Φ.Η. και μαζί τους το κέφι... ανέβηκε επίπεδο!
Ευχαριστούμε, από καρδιάς, όλους τους εξαίρετους αθλητές που μας τίμησαν σήμερα με την παρουσία τους! Ο αθλητισμός ενώνει, γυμνάζει, ψυχαγωγεί κι εμείς είχαμε την ευκαιρία να το δούμε σήμερα από πρώτο χέρι. :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου